Kod

Sonra dersin ki
Neden bu kadar çok sigara içersin?
İçerim işte
Ben yazmayı pek bilmem dünya güzeli
Sadece, geceler ışığı kovalarken gelir aklıma birkaç kelime
Şafak söker ben hala oturduğum yerde sayıklarım baş harfini
Bazı bazı dem tutar kirpiklerim
Dans eder damlalarla
Bir türkünün ezgisi gibi temizlenir göz bebeklerim
Garip gelir akşamlara kadar başını beklediğim günler
Sen okulda istikbalini gözlerken
Ben dışarıda hapis beklerim, bulutlarla baş başayken…
Çok düşündüm o vakitleri.
Saçların omuzlarına elbise olduğu zamanlar hani
İnadına topladığın halde, çok da güzel gelirdin gözlerime
Öyle ya
Türkü gibiydi saçların
Türkü gibiydi gözlerin
Sen bakmaya doyamazdın ben türkülerimi söylerken
Her yazdığımı sana dinletirdim, bilmezdim ben nerde ne koyulacak
Virgülle noktayı hep sevgili zannederdim
Biri kaybolurken öteki yok olacak
Ben yazar hüzünlenirken, sen ayır şu kelimeleri derdin
Ulan ben imlanın sırası mı derken, sen karalayıverirdin
Şimdilerde daha çok karalar oldum hatalarım geldikçe aklıma
Sonra dersin ki
Neden bu kadar çok sigara içersin?
İçerim işte
Çünkü, küfür sevmezdim ben ama
Babam öğretti sayıp savurmayı
O da sevmezdi zaten, hayırsız olmasaydı evladı
Yoruldum dünya güzeli
Yoruldum bahar sabahım
Yoruldum da ota boka kızdıkça
Babamı hatırlayacağım
Ama söz veriyorum verdiğim sözleri sözlükten bakıp yazacağım
Ben yazmayı pek bilmem dünya güzeli
Zaten yazsam da anlamazsın
Canım sıkıldı mı karalarım
Onda da iki damla gözyaşı akıtırsın
Sonra dersin ki
Neden bu kadar çok sigara içersin?
Ne bileyim ben içerim işte.

Sen bana yangın ol efendim, ben sana rüzgâr
Tutuşsun gün yansın geceler, zamanımız dar

Sen bana geç geldin, ben sana erken
Tutuşsun gün yansın geceler, vaktimiz varken