|
|
12 Ağustos 2021, 01:14
|
#1 |
  |
Atilla İLHAN - Sisler Bulvarı
Elinin arkasında güneş duruyordu
Aylardan kasımdı üşüyorduk Ağacın biri bulvarda ölüyordu Şehrin camları kaygısız gülüyordu Her köşe başında öpüşüyorduk Sisler Bulvarı'na akşam çökmüştü Omuzlarımıza çoktan çökmüştü Kesik birer kol gibi yalnızdık Dağlarda ateşler yanmıyordu Deniz fenerleri sönmüştü Birbirimizin gözlerini arıyorduk Sisler Bulvarı'nda seni kaybettim Sokak lambaları öksürüyordu Yukarıda bulutlar yürüyordu Terkedilmiş bir çocuk gibiydim Dokunsanız ağlayacaktım Yenikapı'da bir tren vardı Sisler Bulvarı'nda öleceğim Sol kasığımdan vuracaklar Bulvar durağında düşeceğim Gözlüklerim kırılacaklar Sen rüyasını göreceksin Çığlık çığlığa uyanacaksın Sabah kapını çalacaklar Elinden tutup getirecekler Beni görünce taş kesileceksin Ağlamayacaksın! ağlamayacaksın Sisler Bulvarı'ndan geçtim sırılsıklamdı Islak kaldırımlar parlıyordu Durup dururken gözlerim dalıyordu Bir bardak şarabda kayboluyordum Gece bekçilerine saati soruyordum Evime gitmekten korkuyordum Sisler boğazıma sarılmışlardı Bir gemi beni Afrika'ya götürecek Ismi bilmiyorum ne olacak Kazablanka'da bir gün kalacağım Sisler Bulvarı!nı hatırlayacağım Kırmızı Melek şarkısından bir satır Lodostan bir satır yağmurdan iki Senin kirpiklerinden bir satır Simsiyah bir satır hatırlayacağım Seni hatırlatanın çenesini kıracağım Limanda vapurlar uğuldayacak Sisler Bulvarı bir gece haykırmıştı Ağaçları yatıyordu yoksuldu Bütün yaprakları sararmıştı Bütün bir sonbahar ağlamıştı Ağlayan sanki istanbul'du Öl desen belki ölecektim Içimde biber gibi bir kahır Bütün şiirlerimi yakacaktım Yalnızlık bana dokunuyordu Eğer Sisler bulvarı olmasa Eğer bu şehirde bu bulvar olmasa Sabah ezanında yağmur yağmasa Şüphesiz bir delilik yapardım Hiç kimse beni anlayamazdı On beş sene hüküm giyerdim Dördüncü yılında kaçardım Belki kaçarken vururlardı Sisler Bulvarı'ndan geçmediğim gün Sisler Bulvarı öksüz ben öksüzüm Yağmurun altında yalnızım Ağzım elim yüzüm ıslanıyor Tren düdükleri iç içe giriyorlar Aklımı fikrimi çeliyorlar Aksaray'da ışıklar yanıyor Sisler Bulvarı ayaklanıyor Artık kalbimi susturamıyorum
________________
Fuego, sonrisas, realidad y dolor . . . Bırak elinde ki kalemi diyorlar, bırak şeytan doldurur. Ve bugün imge dediğin her şey, bir anda bizim gibi bir katil olur.. |
|
|
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
