[Zed ✓]

Benim adım E. Henüz yirmili yaşlardayım. Yaşadıklarımı kronolojik sıralamaya göre dizersek, İsa'nın doğum tarihini bulabilirim gibime geliyor. Ötesi yok bunun, kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi. İntihar etmeyi ne zaman elimin tersiyle itsem, ertesi akşam yine çalıyordu kapımı. Pes etmemek değil de umutlarım bırakmıyordu peşimi.
Yaşanmış onca şeye rağmen hala hayal kurabiliyorsan bu zaten müthiş bir yetenektir. En çok da ailem sebep oldu yazar olmama. Burada yazar kelimesini kullanıyorum ama kendimi pek de yazar gibi hissetmiyorum.
Arada bir şeyler karalıyorum, hepsi bu. Kendimi bildim bileli yıkılmamak için uğraşıyorum.
Arada bir babasızlık yumrukluyor zihnimi. Göğsümü gere gere parmakla gösterebileceğim bir baba figürüm bile olmadı benim. Hani dayak yedikten sonra kimselere bir şeyler diyemeyip gecenin bir vakti balkonun köşesinde gizli gizli sigara içen sekiz yaşındaki çocuğun hüznü zaten tartışılmaz.
Her dumanın ardından öksürüğe boguldugum daha yumuşacık ciğerlerimden hiç bahsetmiyorum bile.
Ufak yaşlarda başladım sigaraya ve sevmeye.
Annem ikisininde katil olduğuna inanırdı, keşke dinleseymişim diyorum kendi kendime. Ortaokul yıllarında birini seveyim dedim, belki o da beni sever diye düşündüm. Ne bileyim avuçlarım terlerse avuçlarında, mutlu olurum sandım. En azından dizinde uzanıp acılarımı anlatırken ağlarsam, içime attıklarım daha fazla içimi kemirmez dedim.
Saçlarının arasında gezdirirken parmaklarımı, gülüşlerimi bulurum diye düşündüm. Olmadı. Neye elimi atsam kuruyor sanki doğduğumdan beri. Mutsuzluktan geberiyorum değil de, umutsuzluk bitiriyor beni. Çocukluktan tek farkım aşağı yukarı sallanırken salıncakta simdiler de birileri ruhumu salliyor sanki, aşağı, yukarı.
Oturduğum yerden kalkmak inanın eziyet geliyor bana. Bıraksalar yüzyıllarca uyurum diye düşünüyorum geceleri. Sabah uyandığımda ise beklentilerin insanı yıprattığına bilmem kaçıncı kez daha şahit oluyorum. Gözlerimin önünde bitişimi seyrediyorum daha önce hiç rastlamadığım televizyon kanallarında.
Hep bir kaçıp gitme isteği, hep bir uzaklaşmak istiyorum. Nereye bilmiyorum, galiba kendimden uzaklaşırsam toparlarım gibime geliyor.

- Saddam Sabbah - 10 Mayıs 2016

[WildCat ✓]

Kendimi bildim bileli yıkılmamak için uğraşıyorum.
bunu herbirimiz yasiyoruz ara ara
kaleminize saglik

[Saruhan ✓]

Kelam ve kaleminize sağlık

[She ✓]

Emeğinize ve yüreğinize sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Razor ✓]

Bir de Hasan'dan dinlenmeli.