![]() |
| | #1 |
| Kırılmış bir kalbin törpüsü gibisin be hayat ! beklentiler içinde yaşayabilmek, nefes alabilmek, can çekişir gibi ruhun bedendeki organların çalışmasını durdurmak için çırpınabilmek, ayak ucundaki sinirlerinin , beynindeki kılcal damarlarına kadar sızlamanın acısını hisseder gibi o şekilde kalabilmek gibi törpülenmiş gibisin hayat ! Oysa ki mutluluk pençesinde araladığın pencereden esen rüzgarın eşindiğindesin. Oluruna bıraktığın herşey geride ! Sahi neydi bizi sürükleyen bıraktığımız hislerin gerisinde kaldığımız Bizi sürüklemeye izin vererek yönlendireceğin bu zaman diliminde, kalakalmak mı yaşam törpüsü? Sarmaşık gibi sarmaladın, bırakmıyor enseme doğru gelen halkaların.. Ya boğulmak ya da kurtulmak ! Kurtulmanın da bir sebebi olmalı, içinde boğulmaya izin vermeyerek.. Boğulmayı kendimiz bekleyerek ,kurtulmayı beklediğimiz sebepler olmalımı ki boğulmaktan kurtuluruz ? Boğuluyorum artık, aynı durumları tekrarlayan zaman diliminde.. Hiçbirşey zamanla geçmeyen acıların tarifi var bu hayat da Istemediğimiz bazı şeylere el atıp, yok edebiliyorsun bu hayatın düzeni bozuk yaşamdan! Neden varız o halde ? Sorgular sualler bitmek bilmeyen , akımızdaki saçma sapan sorulardan meşgul edeceğini de hesaba katmadın be hayat ! Hergun yeniden eskiyoruz, nefes alışverişler bile nabza göre değişirken bu hayatın sırrını çözmek kadar zor bir bulmaca gibi harflerin yerleştirdiği, hiç bir anlam taşımadığı durumun içinde gibisin hayat ! Kutulara sığdırılmış, harften ibaretiz oysa. O harflerin çözümsüz bir bulmacanın, yarım kalan cümlelerde kaldık Oluruna bırakılan herşey, geride kaldı Bitmişliği oynamışız , haberimiz yok. #gülümseyemediğimsin 👍 9 | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |