güzel anılar gibi hüzünlü, hüzünlü şarkılar gibi güzel - IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

**Loverman** · 15 Kasım 2020, 23:48

birgün bir tanıdık gelip, "çıkarsana şu fotoğrafları, bak bişey göstericem sana" dediğinde dökülürler ortaya ilk olarak.. 15 - 20 yıl öncesinden kalmadır bazıları.. bakılır beraber, şöyleydi, böyleydi diye dalga geçilir, gülünür.. kapatılır sonra sayfalar, misafirler gider.. ardından, albümleri koymaya üşenir insan gecenin bir vakti, dokunmaz.. sabah aynı yerdedirler hepsi..

bu sefer farklı bir gözle bakılır.. çocukluk halini görüp "ay, canım, yavruş" diye sevebilirsin bile kendini abartıp. garip hallerine daha da bi gülersin.. sonra kardeşi çağırıp, onunla da bakılır bir posta, "şu şöyleymiş, bu böyleymiş, yok, sen aynısın, ben çok değişmişim, işte kızım, sen böyle bi salaktın küçükken, ha ha, asıl sensin salak, bak burdaki halinden beli zaten nasıl bi psikopat olduğun!!" filan diye konuşursunuz. hatta komaya girersiniz bazen gülmekten, mide krampları yanında..

sonra, "ya, ben tekrar çocuk olmak istiyorum" kısımlarına geçilir.. yine şöyle yapardık, sonra da böyle yapardık.. hatta, "ya, bi daha çocuk olamıcaaaz" dan sonra, "o ha, yaşlanıyo muyuz, neyiz o zaman" bile denir..

sonra kabullenilir herşey tabi.. zaten başka alternatif yoktur..

hüzünlenilir biraz doğal olarak.. albümler başka bir misafire kadar yerlerine konur güzelce, beklemeye devam ederler..

dipnot : artık eskisi kadar mutlu değilim, bakışlarım değişmiş, gözlerimin içi eskisi gibi parlamıyor artık; o fotoğraflar albümde eskirken bitip giden ben olmuşum..

alinti

**Sim** · 15 Kasım 2020, 23:51

cok dogru. cocukken daha güzeldi daha mutluydu herkes :(
emegine yüregine saglik

**Yazgı** · 16 Kasım 2020, 12:10

artık eskisi kadar mutlu değilim, bakışlarım değişmiş, gözlerimin içi eskisi gibi parlamıyor artık; o fotoğraflar albümde eskirken bitip giden ben olmuşum..

O zaman çıkaralım albümleri yerinden hayatımızdan eksilenler ve eksilmişliğimize de birkaç damla yeter. Emeğinize sağlık.

15 Kasım 2020, 23:48	#1
Loverman ✓	güzel anılar gibi hüzünlü, hüzünlü şarkılar gibi güzel birgün bir tanıdık gelip, "çıkarsana şu fotoğrafları, bak bişey göstericem sana" dediğinde dökülürler ortaya ilk olarak.. 15 - 20 yıl öncesinden kalmadır bazıları.. bakılır beraber, şöyleydi, böyleydi diye dalga geçilir, gülünür.. kapatılır sonra sayfalar, misafirler gider.. ardından, albümleri koymaya üşenir insan gecenin bir vakti, dokunmaz.. sabah aynı yerdedirler hepsi.. bu sefer farklı bir gözle bakılır.. çocukluk halini görüp "ay, canım, yavruş" diye sevebilirsin bile kendini abartıp. garip hallerine daha da bi gülersin.. sonra kardeşi çağırıp, onunla da bakılır bir posta, "şu şöyleymiş, bu böyleymiş, yok, sen aynısın, ben çok değişmişim, işte kızım, sen böyle bi salaktın küçükken, ha ha, asıl sensin salak, bak burdaki halinden beli zaten nasıl bi psikopat olduğun!!" filan diye konuşursunuz. hatta komaya girersiniz bazen gülmekten, mide krampları yanında.. sonra, "ya, ben tekrar çocuk olmak istiyorum" kısımlarına geçilir.. yine şöyle yapardık, sonra da böyle yapardık.. hatta, "ya, bi daha çocuk olamıcaaaz" dan sonra, "o ha, yaşlanıyo muyuz, neyiz o zaman" bile denir.. sonra kabullenilir herşey tabi.. zaten başka alternatif yoktur.. hüzünlenilir biraz doğal olarak.. albümler başka bir misafire kadar yerlerine konur güzelce, beklemeye devam ederler.. dipnot : artık eskisi kadar mutlu değilim, bakışlarım değişmiş, gözlerimin içi eskisi gibi parlamıyor artık; o fotoğraflar albümde eskirken bitip giden ben olmuşum.. alinti 👍 2 👍❤😂😮😡😢👎👏 ________________ bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti.
	Alıntı Yap

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)