[She ✓]

Ne Uçuracak Bir Balonları Ne De İmkanları Var: Çünkü Onlar Savaşın Çocukları.!




Bir çocuk nerede, ne zaman, nasıl dünyaya geleceğini seçemiyor. Tüm çocuklar eşit haklara sahipken eşit yaşayamıyor. Milyonlarca çocuk savaşlarda sadistçe öldürülüyor, açlıktan ve bulaşıcı hastalıklardan ölüyor, sakat bırakılıyor, tecavüze uğruyor, işkence görüyor, ailelerinden koparılıyor ve çocuk askerler olarak alet ediliyor. Onlar ölmemek için öldürmeye sürükleniyor.




Elleri oyuncak değil, silah görüyor. Misket yerine mermilerle oynuyorlar ve yaşıtları normal koşullarda topun arkasından koştururken, onlar mayın tarlalarında adım adım ölüme doğru koşuyorlar…




Filistinli, ıraklı, Arap, kürt, Afrikalı, beyaz, siyah..
Hangi dinden, ırktan, milletten oldukları hiç önemli değil; onların tek bir dini ve ırkı var: O da çocukluk !




Ne yazık ki, yangın yerine dönüşmüş şu yeryüzünde savaşların, terörün en ağır bedelini çocuklar ödüyor.



Çünkü çocuklar en zayıf halkalardır, dolayısıyla her savaş çocuklara karşı yapılan bir savaştır.



Halbuki onların dünyasında savaş diye bir şey yok. Dondurma yemek, bisiklete binmek, balon uçurmak ve oyuncaklarla oynamak var.



Ne var ki bazıları çaresizlik içinde sadece hayatta kalma mücadelesi veriyor..




Evleri, okulları, parkları ve en önemlisi hayatları yıkık çocuklar onlar.



Dünya tarihinde yaklaşık 14 bin 500 savaş olduğu ve bu savaşlarda tahminen toplam 3,5 milyar insan hayatını kaybettiği düşünülüyor.



Peki hayatını kaybedenlerin neredeyse 4’te birinin çocuk olduğunu biliyor muydunuz?



Savaşlar çocuklardan çocukluğunu götürüyor. Geleceğe dair umutlarını götürüyor. Oyuncaklarını, hayellerini götürüyor.
Sıcacık bir yatağı ve anne kucağını götürüyor. Ve uyurken olunucak masalları götürüyor.!



Ve her şeyden önemlisi, yüreklerine dolması gereken sevgi tohumlarını götürüyor…