[Lexina ✓]

“Bazı İnsanlar Sessizdir”

Bazı insanlar sessizdir…
Çünkü sesiyle değil, varlığıyla konuşur.
Ben onlardanım.
Sesimi yükseltmeden sustururum bazı şeyleri.
Çünkü bilirim…
Bazen bir bakış,
bir ömür susar.

Hayat bana yumuşak davranmadı.
O da biliyordu,
benim yumuşak yanım yoktu.
Taşa döndüm zamanla.
Sırtımı yasladığım duvarlar yıkıldı,
ben yıkılmadım.

Dik durmanın ne olduğunu ben öğrendim.
Yalnızken, düşerken,
hiç kimse el uzatmazken öğrendim.
Ve o günden beri kimseye el açmadım.
Benim duasız ayakta duruşum,
birilerinin secdesinden daha ağır oldu.

İtibar nedir bilir misin?
Bir odaya girdiğinde herkesin toparlanmasıdır.
Ve sen tek kelime etmeden…
herkesin haddini bilmesidir.
Ben bunu parayla değil,
karakterimle kazandım.

Beni herkes tanımaz.
Tanıyan da zaten
hakkımda fazla konuşmaz.
Çünkü ben hikâyemi anlatmam.
Hissederler…
Suskunluğumdan, duruşumdan,
ve arkamı dönüp gidişimden.

Saygınlık, adını herkesin bildiği ama
kimsenin fazla yaklaşamadığı bir yer gibidir.
Ben oradayım.
Ne ulaşılmazım,
ne de sıradan biri.
Sadece haddini bilen için varım.