[Lexina ✓]

Kirginliklar, sessizce bir köşeye çekilip gitmeler...
İnsanların birbirine düşman olduğu, savaşların gölgesinde güzelliklerin yok olduğu bir dünya bu.
Oysa hayat kısa. Üç günlük dünya derler ya hani, gerçekten de öyle…

Peki biz ne yapıyoruz bu kısacık ömrümüzde?
Kırıyoruz, incitiyoruz, gururumuzu sevgimizin önüne koyuyoruz.
Ve sonunda elimizde kalan sadece pişmanlıklar oluyor.

O güzelim hayatları kendi ellerimizle zindana çeviriyoruz.
Karanlığı büyüten de biziz, ışığı söndüren de…
Oysa bir tek gerçek var, hepimizin son durağı: ölüm.
Ne kin, ne nefret, ne gurur… Hiçbiri bizimle gelmeyecek o sona.

Bu yüzden diyorum ki; boşuna kırılma, boşuna kırma.
Ah almak kolay, helallik istemek zor…
Kalpten sevmek, içten affetmek varken, neden zorlaştırıyoruz hayatı?

Bugün varsın, yarın belki yoksun.
O yüzden sev, affet, kucakla…
Çünkü hayat gerçekten çok kısa. Ve bazen bir 'özür dilerim' bile çok geç olabilir.