[Lexina ✓]

Hayatta bazı insanlarla iki kere tanışırsın. İlki, belki bir tesadüf, belki bir tanıdık vasıtasıyla olur. Göz göze gelirsin, ismini sorarsın, sohbet edersin. Ama o tanışma yüzeyseldir; henüz kim olduğunu bilmezsin.

Sonra zaman geçer. Belki yollarınız ayrılır, belki aynı çevrede kalırsınız ama birbirinizden habersiz yaşarsınız. Derken bir gün, bir bakarsın, o kişi yeniden karşında. Aynı isim, aynı yüz ama bu kez bambaşka bir ruh haliyle. Ya sen değişmişsindir, ya o. Belki de ikiniz birden. İşte o ikinci tanışma, gerçek olanıdır. Çünkü bu sefer kalpten tanırsın, anlarsın, hissedersin.

Hayat, bazı insanları sana bir değil, iki kere sunar. İkincisi geldiğinde, gözden kaçırma. Belki de bu kez, her şey daha farklı olacak.

İlkinde yalnızca bir isim ezberlemişsindir,
İkincisinde bir yüreği tanırsın derinden.
Zaman öğretir sana kim kalmalı, kim gitmeli,
Ve bazılarıyla, geç de olsa yeniden sevilmeli.

Bazı yollar dolanır, kesişmek için yeniden,
Kalbin sesi susmaz, bekler en doğru zaman.
İkinci tanışma, belki bir şanstır kaderden,
Ve bazı insanlar, aslında hiç gitmez içinden.