[Lexina ✓]

Gidenlerim bir rüzgar gibi geçti hayatımdan,
Sessizce, hiç iz bırakmadan.
Bir an vardı, belki de son bir bakış,
Ve ardından kaybolan o gülüşler…

Zaman, onları alıp götürdü benden,
Ve ben hep arkasından bakakaldım,
Bir yolculuk gibi, belki bir tren,
Bir sabah kaybolan, bir akşam geri dönmeyen.

İçimde kırık dökük bir huzur var şimdi,
Bir boşluk ki, her geçen gün biraz daha büyür.
Hüzünle sarılı kalbimde,
Bir yerlerde hâlâ yankılanan bir ses var,
“Hoşçakal” diyen, sonra kaybolan…

Rüzgarın dansı gibi geçti yıllar,
Gidenlerim arkasında yalnızlık bıraktı.
Ama belki de onların gidişi,
Yeni bir başlangıcın işaretiydi.
Her gidiş, bir yeniliği getirir,
Bunu hâlâ öğrenmeye çalışıyorum.

Ve her defasında,
Onlar gittikçe daha uzakta,
Ben daha derin bir sessizliğe gömülü kalırım.
Ama bir gün belki,
Geri dönecekler gibi hissederim,
O rüzgarla birlikte…
Ve ben yine beklerim,
Onları, kayboldukları yerden…

[Chloe ✓]

Emeğinize sağlık

[Lexina ✓]

Tsk Ederim.