[Grey ✓]

İnsan ne kadar anlatabilir kendini?
Ne kadar doğru anlaşılabilir? Ya da birbirimizi daha iyi nasıl anlayabiliriz..
Bakınca gördüğümüz müdür herşey? Yoksa hissedebildiğimiz kadar mı...
Bunca kalabalık ve kargaşa arasında ''önyargı'' denilen o illet tavırla başetmek kolay mıdır sahiden?

Bazen o kadar tehlikelidir ki, sevgiyi de eksiltir, insanı da incitir. Sonra ne deriz?
''E tabii, insan beşerdir. Bazen şaşar, bazen görmez ya da görmemesi gerekir''
Demekle olmuyor bazı şeyler. Bir şehri yıktıktan sonra dönsek ne fayda..


(İmedi)- Hiç mi özlemedin? Hiç mi gitme diye seslenemedin..
(Baghi)+ Eğer insanın hislerinden eminsen, bazen birşeyi konuşmak gerekmiyor. Bazen sevdiğinin yanındayken konuşmak gürültüden başka birşey değildir.
(İmedi)- Baghi.. Kal deseydin kalırdım. Ama sen sözleşmeyi dünden imzalamış gibi saldın iplerimi..
(Baghi)- Bazen sözler kifayetsiz kalır İmedi. Sen göremediysen ya da hissedemediysen ne yapabilirdim? Bazen sevmek de, güçlü olmaya yetmiyor.. Sen o kadar körelmiştin ki, hem sözlerimi hem kalbimi körledin..