[Brittle ✓]

Sevgi dolu ve sağlıklı bir ilişki nasıl olmalı diye sordu bugün bir arkadaşım... Uzun yıllardır süren bir ilişkiden yeni çıktı.. İlk başlarda konuşmaya bile mecali yoktu.. Neden, ne oldu ? gibi sorularımı kısa kısa cevaplarla geçiştiriyordu. Kahveler içilip sohbet ilerlemeye başlayınca; ''Bizim ilişkimiz sevgisizdi..'' dedi.
Açar mısın biraz dediğimde dökülmeye başladı.. Anlattıklarını dinledikçe sevgisiz birliktelik kafamda şekillendi..

Sevgi dolu bir ilişkinin anahtarı kendini sevmekmiş.. Son günlerde buna takılıp kaldım gerçekten.. Ama kiminle konuşsam, kimin derdini dinlesem, serzenişine denk gelsem konu gelip buna dayanır oldu.. İnsan içindeki o sevgiye ve o sevginin ona kazandırdığı o bilgeliğe ulaşırsa işte o zaman kendini sevgi ile doldurabilir ve gerçek bağlar kurabilir. Aksi takdirde içimizde oluşan o boşluğu karşımızdakinin doldurmasını bekleriz ki bu da doyumsuzluğun temelini oluşturmaya başlar...Kendini seversen dolar o boşluk ve ancak o zaman yaşarsın doygunluk hissini..
Taşkın bir sevgi oluşturabildiğinde karşıdan sevgi beklemek yerine sevgi vermeye başlarsın...

Uzun yada kısa fark etmez bizi üzen bir ilişkiyi sonlandırdıktan sonra o acıdan kaçmak ve yok saymak yerine kabullenip kaçmamak gerek.. Karşı tarafı suçlamak ve o tuzağa düşmek yerine ;
acıyı, kaygıyı, öfkeyi ve hatta suçluluğu bile yaşamak gerek..

Elbette bu duyguları kabul edip yaşamak kolay değil ama bu hissettiklerimiz sayesinde belki de kendimizi tanıyıp anlayabiliriz. Karşımızdakine olan sevgi bağımlılığımız , onun bizi sevmesini beklememiz ve beklentimiz gerçekleşmediğinde onun davranışlarını kontrol etmek için türlü çeşit hilelere başvururuz. Küsmek, kendimizi geri çekmek onu kendimizden mahrum etmek .Bu yaptıklarımız ilişkiyi düzeltmez daha beter yaralar oysa.. Ve sonu yaklaştırır. İlişkiyi bitiren biziz aslında ama o bizi terk etti sanırız.. Bunu fark edebilmek gerçekten çok kıymetli benim gözümde..

Bunu yapabildiğimizde gerçek aşk yada sevgi belki de ona ihtiyaç duymadığımızda gelecek.. Çünkü içimizdeki o boşluğu kendimiz dolduramadığımız sürece karşımızda ruh eşimiz dahi çıksa, en doğru en mükemmel insan bile olsa , ilişki en başlarda müthiş gidiyor görünse de bir süre sonra olacak olan yine aynısı...

İşte bu nedenle ille de hayatımda biri olsun düşüncesiyle hareket etmek yerine; içimizdeki o sevgiyi bulup ortaya çıkarmaya odaklanırsak, kendimizi sevmeyi öğrenirsek o sevgi doğru zaman geldiğinde zaten karşıya akacak ve yolunu bulacaktır.. Sze ait olan size gelecektir..