[Brittle ✓]

Bahçeden gelen çocukların neşeli kahkalarını, kuş gibi cıvıltılarını duyunca, elindeki yorgunluk kahvesiyle birlikte yerinden kalkıp pencerenin önüne geldi..Pervaza yaslanıp yüzünde huzurlu bir gülümseme ile iki kardeşin koşuşturmalarını izlemeye koyuldu...

Bade'nin yarı sitemkar yarı sevgi dolu sesle çocuklarını yalancıktan azarladığını duyunca gülümsedi..
-Bak ya...Koşuşturmayın demiyo muyum ben size! Düşüp bi tarafınızı yaralıyacaksınız, sonra da ablam bana kızacak...

Tam o sırada uzaktan yaklaşan araba sesini duyunca gayri ihtiyari gözü yüksek duvarların arkasındaki iki yanı ağaçlı yola kaydı...Köşeden çıkan siyah araba, Erhan dan başkası değildi..
O andan sonra olanlar bir film sahnesi çekimi gibiydi..Sonradan bu anı ne zaman düşünse hep bu duyguyu yaşayacaktı...

Erhan'ın arabayı park edişi...arabanın ön kapısından indiği anda ard arda duyulan silah sesleri...Erhan'ın tıpkı bir çam gibi yavaş çekim yere devrilişi...

Ne elindeki fincanın yere düştüğünde çıkardığı ses, ne Bade'nin silah seslerini duyar duymaz çığlıklarla çocukları içeri kaçırışı...
Ne de Erhan'a sıkılan silah sesleri...
Sanki bütün bunlar uzakta..çok uzakta biryerlerde oluyor o da izliyordu...Belki otuz saniye belki daha da az bi zaman hiç kıpırmadan kaldı öylece...
Sonrası yine ışık hızıyla yaşanmış gibiydi...
Merdivenleri koşarak inip kapıdan fırladı..Erhan'ın yanına varmasıyla, mesleki el alışkanlığı ile nabzına bakışı ve kalp masajına başlaması bir kaç dakikayı bulmamıştı..Bilinci yerinde değildi, biri gelip sorsa ne yaptığının farkında bile değildi aslında...


Bade telaşla çocukları içeri aldıktan hemen sonra ambulansı aramış, çocuklara asla dışarı çıkmamalarını sıkı sıkı tembih ettikten sonra koşarak Sare'nin yanına gelmişti...
Sareyi çok sakin bir şekilde Erhan'a kalp masajı yaparken görmeyi beklemiyordu...

'Demek ki yaşıyor abim..Rabbim sana şükürler olsun' diye düşünerek ablasının yanına çöktü...
Çok geçmeden ambulansın önce siren sesi sonra da kendi geldi..İlk yardım ekibi hızla araçtan inerek geldi yanlarına..Bade hemen kenara çekilip yol açtı gelen ekibe...
Sare ise hiç farkında değildi olup bitenin..Kan içinde olan elleriyle inatla kalp masajına devam etmekteydi...
Ekibin başındaki doktor, Sareyi omuzlarından tutarak;

-H'anfendi..Hadi bize izin verin , hastaya müdahale etmemiz gerekiyor...

diyerek yerden kaldırdı...
Ayakta durmakta zorlanan Sare külçe gibi biraz ileriye yığıldı...Bade koşup yanına çöktü..Koluyla sarıp destek olmaya çalıştı...
Gelen ekipteki doktor Erhan'ın şah damarını kontrol edip, olumsuzca kafasını iki yana sallayarak;

-Ex maalesef... diyerek kalktı yerden..

O sırada polis ekipleri göründü yolun başında...Sarenin en son duyduğu ses derinden gelen polis sirenleri oldu...

Y.A
Brittle