[aZze ✓]

Peki neden mutsuzuz? Ya da gerçekten bu kadar mutsuz muyuz?

Son zamanlarda madde bizi öyle bir girdaba soktu ki ruhumuzu unuttuk. Alışverişlerle, hediyelerle, evlerle, arabalarla mutlu olduğumuzu sandık. Ama baktık ki hiçbiri bizi doyurmuyor. Fark edemedik aç olanın bedenimiz değil de ruhumuz olduğunu…

Halbuki “Ruh mana arar, Nefs madde: Ruh maddeye önem vermez. O manadan yanadır, manadan beslenir. Çünkü bilir ki; maddeye verilen önem bir süre sonra madde elde edildiğinde bizi manasızlıkla karşı karşıya getirir. Sürekli madde peşinde giden birisi için, her şey bir süre sonra manasızlaşır. Nefs ise maddecidir. Mananın değerinden uzak yaşar. Bu yüzden hep sıkılgan, hep doyumsuzdur.”

Hepimizde bulunan kronik mutsuzluğun çözümü ruhu doyurmaktadır aslında. Ona iyi bakmak, onu anlamak gerekir. Her yazımızda söz ettiğimiz gibi erdemlerdir ruhumuzu mutlu kılacak olan.