|
|
14 Şubat 2023, 21:06
| #1 |
 Burası Hatay/Arsuz ben yaşıyorum! İçimde ki ateş sönmüyor İçimde bir korku var Beni bulmalarını istiyorum Beni duyan var mı? Yukarıda bir ses Tanıdık geldi duydum Rüya değil biliyorum Beni duyan var biliyorum İkinci gün açlığımı hissetmiyorum Ellerimi hissetmiyorum Ayaklarımı hissetmiyorum Annemin kokusunu hissediyorum sadece Bir kar tanesi görüyorum Duvarın ucunda bir kanat var sanki Bir melek olduğuna inanıyorum Sadece annemin sesini duymak istiyorum Bir oyuktan bir el gördüm Bir ses duyuyorum Sadece bir haykırışla Ama bitkin bir halde Buradayım abi yaşıyorum! O kadar gün sonra Uzun bir zaman sonra Kurtarıcımı gördüm Başında sarı kasketiyle Üzeri benden daha toz toprak Elleri pamuk gibi Gözlerinde beni arıyordu Merhaba Esma ben Ahmet abin dedi! Bana hikayeler anlatıyordu Korktuğumu bile bile bana kızım diyordu Bana en sevdiğim yemeği sordu Bana en sevdiğim elbisemi sordu Bana çok sevdiğim annemin yaşadığını söyledi! Bana babamdan bahsetmedi Bana kardeşimden bahsetmedi! Ama bana yaşıyorsun Esma ne güzel dedi Sonsuz bir düş kuruyorum hiç acı çekmediğim, biraz ilkbahar birazda nergis kokusu diliyorum hayattan, çok mu şey istiyorum ki, bu acıları bize yaşattı. Kalem: 14.02.2023 16:00 👍 8
________________ "Sevilmenin kıymeti bilinmiyorsa, Uzaklaşmak En güzeli ki üzülen sen olmayasın" | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde