Yoğunken mesaj yazmak. Benim değer verme tarzıma uyan bir şey değil. Bizim Levent abi var mesela. 52 yaşında sanırım. Sabahtan akşama kadar eşiyle ve kızıyla mesajlaşır. Ve bana da mesaj yazar. Beni delirtir. Ararım, açmaz, mesaj yazmaya zorla beni. Ciddi ciddi delirtir beni.

Sevdiğim insanların, sevgimi bu şekilde ölçmesine izin veremem ben. Benimle konuşmak isteyen beni arayacak. Mesajlaşma olayını hiç bir zaman sevemedim ben. Burada bile bir paragraf yazarken parmaklarım isyan ediyor. Millet sabahtan akşama kadar patır patır mesajlaşıyor ya.

Tüm yakınlarıma da öğrettim bunu. Aradıklarında meşgule atarsam sonrasında mutlaka dönerim. Ama meşgule atmama rağmen ikinci kez arıyorsan, anlarım ki önemli bir durum var ve hemen açarım. Önemli bir şey varsa ikinci kez arayın. Yoksa aramayın. İkinci kez aradığınızda, önemli olduğunu tahmin ederek açtığım zaman bana "eee naber napıyosun" denildiğinde çileden çıkarım işte. Anlatırken böyle anlattığım için hiç yaşanmadı.d

Ben asla yoğunum palavrasına inanmıyorum. Ya Serhat Akın bacağından vuruldu, o an tweet attı. Bir erkek isterse tekeden süt çıkarır. Muhtemelen başkalarına vakit ayırıyordur size yoğunum diyorsa. Acı ama gerçek böyle. :D

İnsanlara zaman ayırmak ve iletişime geçmek saygının ve verilen değerin en net göstergesidir. Ne kadar yoğun olursam olayım bana yazan ve vakit ayıran bir insana (çünkü bana yazmış, düşünmüş, aklına gelmişim) elimden geldiğince çabuk dönerim. Aksi saygısızlıktır ve kabul edilemez.

Kesinlikle evet..

Evet.
Atarim bekletmem canisini. Xd

İnsan değer verdiğine Zaman ayırır sevdiğine sevmedigine de bakmaz yada arasa telini açmaz bu benim görüşüm tâbi

Kimse bahsettiği kadar yoğun değildir.

Yoğunken telefonum susmaz. Yine de bir boşluk yaratırım yani.

Veririm , çünkü o benim değerlim demek ki..

Çok biliyorsun 😂 mücadele koşturma içerisinde telefonum çalmıyorsa bende en müsait anda kendime vakit ayırırım 😂 kimene 😂