Geri gelmemek üzere veda edilen çocukluğum!
 

Yaşanmışlıklar mı büyütür insanı yoksa durdurulması mümkün kılınmayan zaman mı?
Büyümek mi korkutuyor beni.. yahut sorumluluklarımın artması mı?
Belkide çocukluğumu yitirişimdir içimdeki en büyük endişe.
Geri gelmemek üzere veda edilen çocukluğum...!!

Ele avuca sığmayan umut dolu hayallere kapılırdım kimi zaman..
Bir misket kazanmanın mutluluğu paha biçilmezdi.
Koşarken düşüp yaralanan dizlerim acıtmazdı canımı...
Gülüp geçerdim.

Şimdi büyüdüm..
Yaralar dizimde değil yüreğimde artık.
Içimde dinmek bilmeyen sızı..
Enkaz ortasında kalmış gibi benliğim ruhum..

Boğuluyorum..
Geride bırakmış olduğum hayata bakmaktan akan zamanı unutuyorum.
Dilimin ucunda tek bir hece ile yaşıyorum.
KEŞKE.. KEŞKE hiç büyümeseydim.

Bir şekilde büyüyoruz pamuklara falan da sarmıyor kimse ancak yüreği çocuk kalır ya insanın ben öyleyim mesela içimde bıcır bıcır bir kız çocuğu pamuk şeker hastası ve luna parkta cidden kendini kaybeden ve bir de çocukların oyun arkadaşı ;d Ne demişler bazı insanlar hiç büyümez. Sana iyi hissettirecek insanlarla ol ve hep mutlu ol e mi ;gul içindeki çocuğa gülümse.

Nede güzel döktün kaleme hayatima evet beni iyi eden insanlari almalıyım tebessüm her daim olacak yüzümde teşekkür ederim ;kalpligoz ;ççk

Teşekkür ederim ;b6

Çok teşekkür ederim ;b6

çok güzel ve anlamlı olmuş elinize sağlık

Keşke demekten nefret edenlerdenim. Fakat bu defa diycem. KEŞKE hiç buyumeseydim...
Yureginize sağlık. ..

Çok teşekkür ederim.