Uslan Yüreğim
 

Gününü beklemeden soluyor artık güller.

Bu kez sayfa aralarında değil,

Bu kez bizim için değil

Ben seni sevdim de kalbimi taş mı sandın

Ben sana yanıyorum dedim, yalan mı sandın

Gitgide bu dünya çekerken içine seni

Buz keserken biz geçen şiirlere

Küserken olur olmadık her şeye

Hiç mi utanmadın!

Karşımda eriyordun

Çaresiz alev alev yüreğim

Belki kopmak istemesen de, dokundukça daha çok yok oluyorsun.

Azalıyorsun düşlerimden.

Uzaktan bakmaya razı değil gözlerim,

Sırf sen terk ettin diye bırakacak değilim bu sevgiyi

Yetim kalıyor olsa da okunmamış her yazı

Düşen damlalar yakarken al al yanaklarımı

Hatırlasam da bir sen için ağlayıp güldüğümü

Dolsa da gamzelerimin çukurlarına özlemin

Gittiğin gün

Ayrılığı düşündüğün vakit

Bizden bahsetmediğin her an yoktun…

OLMAYANA BİR ÖZLEM TAŞIYORUM,

OLMAYIŞINA BİR İSYAN…