Yeşim ve Mahmut birbirini çok seviyordu evlilik planları yapıyorlardı bir gün arkadaşı aradı yeşim'i canım bu akşam sendeyim dedi Banu Banu ve Yeşim çok eski arkadaşlar hatta kankiler o derece ne yapıyorsun ne ediyorsun dedi vederken biraz dedikodu yaptılar Yeşim Banu seni mahmut'la tanıştıracağım dedi bir yere gider bir şeyler içer kafalar dağıtırız dedi ve o gün geldi Yeşim banu'yu mahmut'la tanıştırdı aradan haftalar geçti aylar geçti Mahmut telefonlara tuş kilidi koymaya başladı Yeşim bu işten bayağı huylandı eskisi gibi ilgi göstermiyor Mahmu ilgi göstermiyor ve bu durum bayağı yeşim'in canını sıktı. Yeşim bir gün gündüz vakti çıkamaya geldi eve ve yakın arkadaşı Banu ve Mahmut onları yakaladı pek samimilerdi öpüşüyorlardı. Yeşim resmen yıkılmıştı içinde içinde depremler oluyordu ağlıyordu Allah bildiğiniz gibi yapsın ikinizi de dedi İnşallah beter olursunuz dedi bütün bedduaları okudu Yeşim Yeşim iyice kendini kaybetmişti inanmıyordu olanra inanmak istemiyordu eşim küçük bir barda garson olarak çalışmaya başlamıştı aylar yıllar geçti ve arkadaşları olmuştu ama Mahmut hiçbir zaman aklına çıkmıyordu bütün aşk denemeleri başarısız Yeşim bir gün iş yerine gitti kapalı bugün neden kapalı acaba dedi bugün kandil dediler ve ondan dolayı kapalıydı kandilden dolayı Yeşim Taksim'den aşağı doğru yürüyordu birden bir cami gordu abdest alıp namaz kıldı el açıp Allah'a yalvardı unutmak istiyorum ama bana yapanlarida yanına koyma Allah'ım dedi ve öyle öylece o gece dua ile geçirdi ağlıyordu sürekli ağlıyordu ve öyle namaz kıldı ve uyuyakaldı saat gece 3.00 1 telefon çaldı Yeşim hanım siz misiniz evet burada beyefendi var kaza geçirdi ismi Mahmut Yeşim telaşla evden çıktı ve hastanenin yolunu tuttu Yeşim sordu Mahmut bey ile görüşeceğim Mahmut ameliyathanede nasıl durumu diye sordu kimse bir şey söylemiyordu ailesinden sadece kız kardeşi oradaydı abisi oradaydı ve Mahmut sabaha karşı saat dokuzda ameliyathaneden çıktı 6 saat kalmıştı Mahmut yeşimi görünce çocuk gibi ağlamaya başladı veya odadan sessizlik herkese ağlıyordu sadece ağlıyordu herkes abisi kız kardeşi Banu yoktu doktorla konuşmak istedi abisi ve doktorla konuştu yeşimi kız kardeşini çağırdı kardeşi bir daha yürüyemeyecekti Mahmut Bir daha yürüyemeyecekti bunu nasıl söyleyeceklerdi ayağı kesilmişti aradan aylar geçti ve hastaneden Mahmut çıktı tekerlekli sandalye yeşim tekerlekli sandalye itiyordu sadece Yeşim vardı kardeşleri bile gelmemişti Mahmut öyle bir ağladı ki gökleri ağladı sanki çok pişmantı yaptıklarını köpekler gibi pişmandı yesime baktı hakkını helal et dedi Mahmut çok büyük mahçupdu ve Yeşim onurlu ve asil bir kadın olarak Hakkım helal olsun dedi ve yeşim ve Mahmut ağlamaya başladı ve sarıldılar birbirine bir daha birbirini bırakmamı için söz verdiler.