Başlarda sadece saray halkı tarafından tüketilen kahve, 1554 yılında Tahtakale’de açılan ilk kahvehane sayesinde tüm halk arasında yayılmıştır. Böylece Osmanlı’da kahvehane kültürü başlamıştır. Kahvelerde insanların buluşup fazlaca dedikodu yapmaları nedeniyle ara ara kapatıldıkları dönemler de yaşanmıştır.***

Tabi o zamanlar İstanbul’a ticaret için gelen Venedikli tacirlere de Türk kahvesi ikram edilince, kahveyi çok beğenmiş ve çekirdeklerini alıp Venedik’e götürmüşlerdir. Böylece Avrupa’da 1615 yılında kahveyle tanışmıştır.

Ama kahvenin asıl yayılması 2.Viyana kuşatması sonrasında olmuştur. Osmanlı askerleri kuşatmaya giderken yanlarında kahve çekirdekleriyle dolu çuvalları götürmüşlerdir. Fakat kuşatma başarısız olunca, çuvalları tekrar İstanbul’a getirmek zor olacağı için kendilerine yük etmemek adına Viyana’da bırakmışladır. Georg Franz Kolschitzky’nin bu çekirdekleri bulmasıyla, meşhur Viyana kahvesinin temelleri atılmıştır. Georg Franz Kolschitzky, kahve çekirdeklerini kavurup, öğütmüş akabinde süt ve şekerle karıştırarak farklı bir kahve çeşidi elde etmiştir.

Osmanlı zamanına geri dönersek; o günlerden bu günlere yayıla yayıla devam eden kahvenin birçok çeşidi vardır. Ama tabi ki en önemlisi ve en eskisi Türk kahvesidir. Türk kahvesinin 40’a yakın çeşidi vardır ve telvesiyle servis edilen tek kahve türüdür. Türk kahvesi bir gelenektir, bizler için çok önemlidir. Kendisine has bir sunum şekli ve içme saati vardır. Türk kahvesinin bir de fal baktırma geleneği vardır ki bunun kültürümüzdeki yeri apayrıdır.

Türk kahvesi genelde sabah ve öğle saatlerinde içilir. Öyle ki “kahvaltı” kelimesi kahve geleneğimizden çıkmıştır. Kahveden önce yenilen şey anlamında kullanılmıştır. Bir de kahvenin hayatımıza kattığı şeylerden biri de kahverengidir. Kahveden önce bu rengi nasıl tarif ederlerdi bilinmez.

Uzun lafın kısası, Habeşistan’dan tüm dünyaya yayılan kahvenin hayatımızdaki yeri çok büyük. Türk kahvesi dışında da birçok çeşidi var. Afiyetle içiniz efendim…