Özlemlerin en ağırıdır.

Babanemi görmüştüm, uyandığımda ağlıyordum. Meğer ne kadar özlemişim.

tarif edilemez

Dünyanın en çaresiz hissi. Senelerdir boğuşurum, bazen o özlemle boğulurum..
Hep bi eksiksin, hep bi yarım. En mutlu anlarında eksiksin, evde bi nefes eksik, sofrada bi tabak.
Hani uzak bi yerde olsa dönecek kavuşacağız ümidi oluyor insanda ama bu hissin tarifi yok. Çok yoruyor bazen, göğsümün ortasında geçmeyen bi sızı var, boğazımda bi yumru. Bi sarılsam hepsi geçecekmiş gibi ama toprak yetmiyor işte..
Ben bu hisle büyüdüm, bu hisle yaşlanıp bu hisle öleceğim..

Özlersin burnunun direği sızlar ya hani öyle özlersin keşke olsa dersin ama gelemeyecektir.
Olsa da gitsem yanında kalsam dediğindir aslında düşünürsün kimse anlamaz gibi gelir bazen..
Anlamayacaklar da herkesin acısı kendinedir çünkü.
Anne giderse her şey gidermiş!

Kavuşulur bir gün elbet

Çaresi yok.

Olmuşa ölmüşe çare yok ama büyük acıdır

Ölmüş ve hiç tanımadığınız birini özleyin siz bide.