| Publisher | 31 Ağustos 2022 16:31 |
Bu yaz oraya koştur buraya koştur yok tayinidir, yok doğumudur yok arkadaş görüşmeleridir vs giderken, kendime 1 gün ayırdım. Yoruluyorum, yorgunum nefes alamıyorum dedim.
Trene bindim, Suadiye'de indim. Alışveriş yaptım, sahilde indim.
Oturdum bir banka, bir başıma izledim.
Gözüm tekerlekli sandalye ile gezen 7-8 yaşlarında bir çocuğa ilişti. Onu da 70-75 yaşlarında her yeri dökülen bir teyze gezdiriyordu. Bırakın o çocukla ilgilenmeyi, yürüyor olmasına bile şaşırmıştım.
İç geçirdim. Hayatı gerçekten tek yönlü düşündüğümü, herkesin bir hikayesi olduğunu ve kim bilir ne şartlarda nasıl devam ettirdiklerinin bilincine vardım.
Biraz da kendi acılarımı, nasıl devam ettirdiğimi ve bundan sonrası için de her an her şeyin olabileceğini düşündüm. Bildiğiniz film şeridi, denizden bana yansıdı.
Bazı şeyler klişe gelebiliyor ama o iliklerine kadar yaşadığın hissi hiç unutmuyorsun.
O günkü bankı hayatım boyunca unutmayacağım. | 